Dy intervista të kundërta me myslimanë të njohur
DY VIZIONE TË KUNDËRTA ISLAMISTE PËR ISLAMIN

Shkruan: Gazmend KAPLLANI / (c) Koha Jonë

Përvjetori i 11 shtatorit më "kapi" në Londër. Londra kozmpopolite dhe multikulturore ato ditë ishte paksa një qytet i friksuar. Frika e atentateve terroriste nuk ishte ndjenja më e rrallë që mund të ndeshje dhe për më shumë atë t'a kujtonin policët e shumtë dhe faqet e para të gazetave më të mëdha londineze.

Në datën 10 shtator në darkë më telefonoi mikja ime anglo-greke Maria dhe më thotë se lexoi në "Daily Telegraph" që imami i xhamisë në Finsbury Park do të organizojë nesër një lloj manifestimi me titullin provokues "TOWERING day in History" ("Një ditë KALA në histori"). Pikërisht atë moment që Maria më telefonoi dhe më dha lajmin isha duke lexuar një nga artikujt e editorialisteve të mia të preferuara, të gazetës "The Indipendent", Yasmin Alibhai-Brown me titullin "myslimanët duhet ta marrin në dorë fenë prej fanatikëve që e kanë rrëmbyer". Ditën tjetër në mesditë kisha mbyllur takim me Yasmin Alibhai-Brown për një intervistë lidhur me perspektivën e marrëdhënieve midis botës islame dhe Perëndimit. Do të flisnim sidomos për të ardhmen e myslimanëve të Perëndimit, të cilët sot janë 17 milion dhe shumica e tyre qytetarë europianë.

Londrën, sidomos pas 11 shtatorit shpesh dhe në mënyrë cinike e quajnë edhe Londonistan. Llogaritet si kryeqyteti politik i islamit internacional. 4000 shoqata islamike humanitare dhe 50 banka islamike nuk janë pak për mos të fituar këtë famë. Vetëm prej zekatit, taksa e detyruar për myslimanët, mblidhen 3 milion stërlina (5,8 milion euro çdo vit), shto edhe shumat e panjohura që vijnë nga sadaka, dhuratave të besimtarëve.

Nga ana tjetër, dhe fatkeqësisht, bota perëndimore (ose më mirë botët perëndimore) duket se e zbuluan botën islame vetëm pas krimit të 11 shtatorit. Dhe them fatkeqësisht sepse bota islame hitorikisht, me anë të antagonizmit apo të bashkëpunimit, e ka të lidhur fatin e saj me Perëndimin. Bota islame për Perëndimin nuk është një "atje" por një "këtu". Por edhe ky "zbulim" shpesh shoqërohet me mbi-thjeshtëzime, stereotipe dhe demonizime. Si përfundim që mos të zgjatem më, nuk gjeta mënyrë më të mirë për të përshkruar atmosferën e Londonistanit veçse duke marrë dy intervista që paraqisin dy portretet (apo dy dinamikat) kryesore të fesë islame në botën Perëndimore. Duke ditur gjithmonë që një skemë e tillë rrezikon të jetë thjeshtëzuese.

1. Yasmin Alibhai-Brown: Ta promovojmë " islamin evropian "

Yasmin Alibhai-Brown e takova në Londër, pikërisht në përvjetorin e 11 shtatorit, në zyrat e njërës prej gazetave më të njohura angleze "The Indipendent". Në këtë gazete shkruan çdo javë një editorial i cili është bërë zëri i islamit që i reziston "Stalinisteve të Besimit". Do thoshim se Yasmin Alibhai-Brown është përfaqësuese e një rryme akoma në krijim e sipër, të islamit evropian. Ditën që u takuam më foli për e-maile kërcënuese që kishte marrë nga disa islamistë fondamentalistë por edhe për shumë e-maile të tjera nga myslimanët e Britanisë dhe të Amerikës që shprehnin përkrahjen e tyre për idetë e saj.

Historia e jetës së Yasmin Alibhai-Brown është një roman më vehte. Eshtë dy herë emigrante në jetën e saj. Në fillim emigroi më 1952, atëherë kur bashkësia e myslimanëve Aziatikë prej Pakistanit, nga ku e ka prejardhjen Yasimna, mërgon ne Ugandë. Në vitin 1972 Presidenti i Ugandes Idi Amin Dada sheh një ëndërr ku Allahu i jepte urdhër të shporrte të gjithë myslimanet Aziatikë nga Uganda dhe të sekuestronte të gjithë pasurinë e tyre! Kështu 60.000 myslimane Aziatike shpërngulen sërish dhe marrin rrugën e mërgimit, këtë radhë drejt Britanisë së Madhe. Atje, bashkësia e myslimanëve Aziatike, duke punuar me shumë durim dhe vullnet, integrohet me sukses të plotë.

Për të kuptuar "stilin" e mendimit të Yasmin Alibhai- Brown mjafton të përmendet një episod që ajo përshkruan ne librin e saj, "No Place Like Home" ku përshkuan ngjarjet tragjike të Ugandes: atje kujton jo vetëm persekutimin e ushtruar ndaj tyre në Ugandë por edhe faktin se si i ati i saj vdiq pa i folur tre vjet rresht ngaqë në shkollën e saj, në një shfaqje teatrale, guxoi të luante rolin e Julietes me një Romeo zezak... Është pikërisht kjo mënyrë mendimi që e "furnizon" ngaherë me armiq nga të gjithë krahët e fanatikëve.

" Shumë vetë mendonin se bota pas 11 shtatorit 2001 do të ndryshonte thellësisht. Një vit më pas, bota me të vërtetë ka ndryshuar por në çfarë drejtimi?

11 shtatori ishte me të vërtetë nje nga ngjarjet me tragjike. Por megjithate, sado heretik të duket mendimi im, nuk besoj se ishte ngjarja me tragjike që ka ndodhur ndonjëherë në historine e njerëzimit. Besoj se kasaphana e Srebrenices ishte po aq e rëndësishme sa edhe kasaphana e Nju Jorkut...

Megjithatë, unë dua të flas më shumë për mënyrën se si ndryshoi bota për ne myslimanet e Europes, shumica e të cilëve janë integruar me sukses në vendet ku jetojne. Ne pësuam një shok të jashtëzakonshëm. Shumë prej nesh kuptuan njëkohësisht se kishim qene gjithe kete kohe paksa te verber dhe naive qe nuk e morrem seriozisht ngritjen e fanatizmit, forcimin e atyre që unë i percaktoj si "Stalinistet e fesë islame". Shume prej nesh - përfshi edhe mua - në fillim i konsideronim këta njerez si "të marrë, të papjekur dhe që nuk ia vlente barra qeranë t'i marrë kush seriozisht dhe mjaftonte që t'i injoronim". Besoj se bëmë një gabim shume të madh duke i injoruar.

Tani kemi një përgjegjësi të madhe sepse fese islame nuk i mbeten veçse dy rrugë për të ndjekur. Ose do bëhet monopol i këtyre "stalinistëve të fesë islame". Dhe kjo prirje katastrofike ushqehet edhe prej narcisizmit të Perëndimit, i cili në të vërtetë nuk e çan kokën fare për myslimanet dhe problemet e tyre. Dhe kam arsye serioze të mendoj se me fenë islame, për dhjetë vjetë, gjërat do kenë evoluar në mënyrë të tillë që dikush si mua do e ketë të pamundur të flase dhe të thotë mendimin e vet. Ose ekziston një rrugë tjetër. Më e vështirë. Një lëvizje reciproke autokritike në të dy "anet". Nga njëra anë, Perendimi të shohë me sy autoritik arrogancen e vet dhe sidomos arrogancën e SHBA-ve. Nga ana tjetër, i takon focave progresiste të botës myslimane dhe përgjithësisht myslimanëve kudo që ndodhen të gjejnë kurajon dhe të mësyjnë kundër "stalinisteve të fesë islame". Dhe kjo e dyta është akoma më e veshtirë se sa e para.

" Në një nga artikujt tuaj, u bëni thirrje myslimaneve të gjejnë kurajon të marrin pas Besimin e tyre prej fanatikëve, të cilët e kanë sekuestruar. Por këta fanatike janë një pakicë njerëzish apo një forcë që po rritet shpejt?

Eshte me të vërtetë marrëzi dhe mendjelehtësi të themi se bëhet fjalë për një pakice njerëzish. Në fund të fundit, mjaftonin disa fanatikë që të shkaktonin ferrin që pamë në Nju Jork. Dhe jo vetëm kaq, por fanatiket janë tashme kudo. Ata që bien në "rrjetën" e tyre janë disa djem të rinj, disa prej të cilëve jane tani të burgosur në Kuba, në Guadanamo. Dhe këtu, besoj se duhet të ndalemi dhe t'i shohim gjërat me kujdes. Vëmendja jone duhet të fokusohet sidomos tek të rinjtë myslimane të Europes. Le të marrim p.sh rastin e myslimanëve që erdhën ne Angli. Sapo mbërriten u gjenden përballë nofkës "paki" e cila është po aq raciste sa edhe nofka "negrous". Në të njëjtën kohë në shtëpitë e tyre, në bashkësitë e tyre dhe në xhamitë e tyre nuk i lejonin të ndjeheshin se i përkasin vendit të ri ku kishin emigruar. Që të dy anët, racistët e bardhë nga njëra anë, prindërit dhe udhëheqësit fetarë nga ana tjetër këndonin të njejtin refren: ky këtu nuk është vendi juaj. Dhe këta të rinj janë jetime nga ana shpirtërorë. Në të njëjtën kohë vuajnë nga një mungesë e theksuar arsimimi. Bëhen shumë lehtë viktima të liderëve fetarë karizmatike. Nuk dua të përkrah një logjikë viktimizimi dhe të them se të gjithë të rinjtë myslimane që ushqejnë radhët e fanatikeve kanë të njëjtën përgjegjësi. Por duhet t'a shohim seriozisht këtë përmasë të problemit. Nga ana tjetër, unë kuptoj shumë mirë se si kësaj gjendje i shtohet hidhërimi ose indinjimi për qëndrimin e Perëndimit ndaj vendeve të origjines së tyre. Për hipokrizinë e Perëndimit, për menyren se si Perendimi nuk ka kapërcyer akoma reflekset kolonialiste dhe shpesh beson se toka e Irakut dhe Arabisë Saudite i përkasin - nga pikpamja e ushtrimit të pushtetit - më shumë Perendimit. Dhe kur dikush indinjohet nga kjo ndjenje, dhe nga ana tjetër nuk disponon mendim kritik, atëherë i dorëzohet zgjidhjeve të lehta, duke shkatërruar vehten dhe të tjerët dhe duke besuar se kështu do të shpetojë nga fatkeqësia tokësore - e cila është më shumë shpirtërore se sa ekonomike - duke shkuar në parajsë. Ekziston sot një pakicë e plotfuqishme fanatikësh, të cilët janë me të vërtetë dashakeqas dhe duke promovuar fanatizmin duan të promovojnë edhe pushtetin e tyre. Këta fanatikë njohin, në mënyrë të përkryer se cilat janë mangësite dhe pasionet e këtyre djemve të rinj që fola më sipër. Dhe është e pabesueshme se me çfarë shpejtesie depërtojnë në mendjet e tyre. Të them të drejtën në këtë pikë unë ndjehëm e pafuqishme të jap një shpjegim të mjaftueshëm dhe ngre supet. E vetmja pergjigje që gjej tani për tani është se i takon shteteve Europiane ku jetojnë këta të rinj të marrin seriozisht parasysh të gjitha këto përmasa. Megjithatë, jo vetëm që nuk shoh të bëhet diçka e tillë, por nga ana tjetër, sheh disa personalitete që i përkasin ideologjisë neoliberale të cilët kanë shumë pushtet mediatik në duart e tyre, që i "adhurojne" liderët fanatikë. Në çdo orë e çdo minutë i kanë në radiot, televizionet dherevistat e tyre. I promovojnë në një mënyre kaq provokuese, që ofendon shumicën e myslimaneve në këtë vend. Dhe unë pyes vehten përse, përse keta njerez nuk "kuptojne" se me këtë menyre i bëjnë reklame fanatikeve duke i shndërruar në përfaqësues të myslimaneve dhe duke u dhënë në këtë mënyrë shumë mundësi që "të fitojne ndeshjen"... Me të vërtetë nuk e kuptoj përse ndodh kjo. A mund të më japësh ti një përgjigje?

" -Pas 11 shtatorit ju propozuat diçka shumë të guximshme për fenë islame. Te rishikohet idea e "Ummah" myslimane. Kjo do të thotë një reformë të jashtëzakoneshme të fesë islame....

Dëgjo. Unë nuk godas Ummah si të tillë sepse besoj se si ide, "Ummah" është diçka e bukur dhe e dobishme. Eshtë një lloj përgjegjesie dhe detyrimi që ndjen ndaj njerëzve të tjerë, pavarësisht se në këtë rast këta njerëz i përkasin të njëjtës fe. Atë që unë konsideroj si katastrofike në rastin e fese islame është promovimi i një mithi i cili kërkon t'a paraqese si një fe islame pa histori, pa konflikte, pa kontradikta. Një fe islame që kërkon të fshehë identitetet e shumta të saj. Dhe ky version i fesë islame diktohet nga ekstremistët sepse duan të bëhen ata mishërimi i fesë islame. Në rastin e fanatikeve ekziston një interpretim pervers i Ummah duke sheshuar konceptin e diferencës dhe të tolerancës dhe duke e bërë atë armiqësore ndaj feve dhe civilizimeve të tjera. Shume herë, Ummah përdoret nga fanatiket që të justifikojë shtypjen e gruas. P.sh. kishte të rinj që shkuan të luftonin në krah të talibanëve në Afganistan duke thënë ose duke besuar se luftojnë për myslimanët. Në të njëjtën kohë, talibanët shkatërronin jetën e grave. Këto gra pra, a nuk janë myslimane? Eshte atëherë që Ummah bëhet burim për argumente idioteske dhe për krime.

" -Ju personalisht si e perjetoni identitetin tuaj mysliman?

Identiteti im mysliman është mbi të gjitha një identitet human. Besimi islam me të cilin u rrita dhe jetova unë është besimi që më mësoi gjyshja dhe nëna ime. Më mësuan që ekziston një Zot dhe ekzistojnë rrugë të ndryshme për të arritur Atje. Mua nuk më mësuan që kur je mysliman i përket ndonjë bashkësie apo populli të zgjedhur nga Perendia si më i miri dhe me i virtytshmi. Ky version nuk është feja ime islame dhe as e shumicës së myslimaneve që unë njoh. Dhe kjo është arsyeja që trishtohem pa masë kur shoh se në çfarë qorrsokaku rrezikon të hyjë feja islame. Nëna ime, sot është 82 vjeçe dhe disa ditë më parë kur po bisedonim për këto gjëra më pyeste, "çfarë ndodhi vallë me fenë tonë, kur dhe pse u katandis kështu?"

" -Si e shihni të ardhmen e myslimaneve në Europe? Myslimanë në Europe apo islam Europian?

Besoj se duhet të shqyrtojmë me shume seriozitet idenë e një islami Europian. Feja islame si një pjesë përbërëse e civilizimit Europian. Por kur i sheh gjërat nga ana politike rezultatet janë akoma shumë të zbehta. Une jam e vetmja editorialiste javore që përfaqëson myslimanët, le te themi, ne mediat e mëdhaja perendimore. Dhe kjo është krejt qesharake kur mendon se myslimanët në Europe janë 17 milion. Une fillova të shkruaj në "The Indipendent", këtu e kater vjet e gjysëm më parë. Në Angli, shumë pak myslimanë e lexonin gazeten dhe sot arrijnë me qindra e-mails dhe letra nga të gjitha bashkësite e myslimanëve. Tani e ndjejnë "The Indipendent" si gazetën e tyre. Për sa i përket marrdhënieve të Isamit dhe Europës. Nga ana historike, në lidhje me Europën, islami ka "dhënë" pjesën më të mirë të vetvehtes. Kordova, Granata, Itali. Ishte islami i bashkëekzistences, islami i dashuruar me filozofinë e lashtë greke. Ekziston një histori Europiane e islamit por që fatkeqesisht humbi ose u demonizua. Sidoqoftë, islami Europian nuk duhet të jetë një ide e bazuar tek emigracioni, por diçka shumë më e thellë që do t'a bëjë Europen më tolerante, më të pasur dhe fenë islame më tolerante dhe më të pasur. Duhet të promovojmë seriozisht idenë e një islami Europian tani që në Europë gjendet brezi i tretë i myslimaneve europiane dhe nëse nuk duam t'ua dhurojmë këtë brez Al Kaides. Tashmë në Europë ekzistojnë njerëz të mrekullueshëm të mendimit, te arteve, te letrave dhe te shkences qe jane myslimane europiane. Duhet të bëjmë gjithçka që kjo traditë të vazhdojë dhe të pasurohet.

" -Çfarë mund të "mësojë" bota islame nga Perendimi dhe Perendimi nga bota islame?

Për ne myslimanet që jetojmë në Perendim përbën një privilegj. Unë personalisht kam mësuar shumë gjëra në Perendim. Kam mësuar vlerën e demokracise, të të drejtave të njeriut, vlerën e respektimit të identiteteve kombetare dhe seksuale. Mund të them edhe menyra se si trajtojnë kafshët në Perendim. Dhe, mbi të gjitha vlera e individit dhe individualizmit. Janë leksione që unë pranova me shumë vështirësi për arsye të paragjykimeve me të cilat jam rritur.

Nga ana tjeter, Perendimi mund të mësojë prej pjesës sime, vlerën qëndrore të familjes dhe të detyrimeve, vlerën e shpirtit kolektiv. Konceptin e Turpit - që është një koncept kaq i rëndësishëm për botën islame. Këto nuk janë vlera të djathta por vlera thelbësore humane. Mund të mesojë shumë njëri nga tjetri. Por mbi të gjitha mos të harrojme, se jemi qënie njerëzore me mendim kritik dhe të aftë edhe për gjërat më të keqia edhe për gjërat më të mira.

2. Abu Hamza AL-Masri: " Bota ndahet në "besimtarë" e në "qafirë" "

Në veri të Londrës, ne Finsbury Park - dy hapa larg klubit të futbollit te Arsenalit - ndodhet xhamia më e madhe e kryeqendrës së Britanisë. Nëse hyni brenda, ne korridor do takoni disa djem të rinj - shumë të sjellshëm dhe me një shikim të përmbajtur mosbesues - me mjekrra te gjata siç e do estetika e islamit politik. Në krahun e djathtë, ndodhet një stendë me libra për islamin. Një prej tyre ka titull në arabisht dhe në kopertinë duket fotografia e Bin Ladenit. Në këtë xhami, Imami Abu Hamza AL-Masri predikon ligjin e Allahut dhe Sharian e cila "një ditë do të bëhet ligji universal i gjithë tokës". Sheikhu Abu Hamza AL-Masri lindi në Aleksandri të Egjiptit në vitin 1958 dhe emigroi në Britani para 22 vjetësh. Studion në qytetin e Brajtonit dhe merr diplomën e tij si inxhinjer ndërtimesh, gjë që i lejon të shpjegojë me "mënyrën e vet". Aty vjen në kontakt me sharmin e islamizmit politik. Bëhet anëtar i "karvanit te xhihadit" dhe shkon në Afganistan ku do të humbasë dorën e djathte dhe syrin e majtë. Në vitin 1994 kthehet në Londër ku vetshpallet Sheik.

Konsiderohet si një nga udhëheqësit më të "fortë dhe karizmatike" të islamit politik me qendër ne Europë. Eshtë autor i shumë librave dhe ata që përbëjnë audiencen e tij janë shumica të rinj, qytetare britanikë që i përkasin brezit të tretë të emigranteve myslimanë në Britaninë e Madhe. Sot sheiku Abu-Hamza gjendet në shenjestrën e shërbimeve skrete Britanike dhe Amerikane për marrdhënie të dyshimta me Al Kaidan. I kanë ngrirë pasurinë, i kanë sekuestruar pasaportën e tij britanike dhe i kanë ndaluar të predikojë në xhami. Megjitahtë, Imami Abu- Hamza deklaron se "do të predikojë deri në ditën që do vdesë".

" -Në Perendim, që të gjithë janë të bindur se pas sulmit mbi Kullat Binjake ne Nju Jork me 11 shtator fshihet Al Kaida dhe Bin Ladeni? Cili është mendimi juaj.

Nuk i besoj këto gjera. Ka shumë mundësi që të ketë pasur inflitrim në radhët e myslimaneve ose Amerikanet e dinin shume mirë çfare do të ndodhte por nuk morën asnje masë t'a parandalonin sepse u interesonte. Une jam diplomuar inxhinjer ndërtimesh në Perendim dhe mund të them se është e pamundur që goditja e nje aeroplani dhe karburanti i tij të shembë Kullat e Nju Jorkut. Prandaj jam i sigurtë që amerikanet vendosen eksploziv brenda Kullave qe t'i shëmbinin. Ata që e bënë këtë duhet të jenë disa qarqe mafioze, tregtarë armësh dhe sigurisht hebrejte. Nuk flas për të gjithë hebrejte, por për sionistët të cilët përdorin holokaustin si justifikim që të bëjnë holokaust kundër Palestinezëve. Me të njëjtën menyre u planifikuan edhe Kullat Binjake, si një lloj holokausti që të justifikoje holokaustet e vërteta.

" -Por ju thoni se 11 shtatori ishte një ndëshkim i Zotit ndaj Amerikës. Nuk e kuptoj si pajtohen këto dy versione...

Po është një ndëshkim i Zotit pavarësisht se kush e kreu: tregtarët e armëve dhe sionistët apo disa myslimanë. Ata që e bënë, donin të mbillnin tmerrin në shpirtin e njerëzve. Prandaj është ndëshkim prej Zotit për ata që nuk i binden vullnetit të tij. Se si Zoti e aplikon këtë me anë të njerëzve të tu apo armiqve të tu, kjo nuk ka shumë rëndësi. Sidoqoftë pas 11 shtatorit është rritur numri i të konvertuarve në fenë islame. Në Perëndim ishte 35 në ditë dhe pas 11 shtatorit numri ka arritur 65.

" -Cili është mendimi juaj për talebanët dhe Bin Ladenin?

Talebanet nëse nuk ishin të mirë duhet t'i permbyste populli i tyre. Sa për Bin Ladenin, mendoj se abuzoi me mikpritjen e talibaneve por është një muxhahedin shumë i mirë. Ndjek dhe zbaton detyrimet e tij edhe pse ne mendojmë se në këtë moment nuk përbënte prioritet për myslimanet, që t'i shpallnin luftë Perendimit. Sepse ne duhet që pikë së pari t'i çlirohemi zgjedhës së tiranëve në vendet tona.

" -Në librat tuaja ju shkruani se do të vijë një ditë që e gjithë bota do të gjendet nën ligjin e Allahut dhe të Sarias. Dhe në ç'mënyrë, sipas jush do bëhet kjo?

Kjo është e sigurtë. Nuk e them unë por Shkrimet e Shenjta.

" -Atëherë çfarë do bëhet me ata që nuk duan të qeverisen nga Sharia?

Seicili do kete mundesi te ruaj menyren e jeteses dhe kulturen e vet, mjafton qe keto mos te jene jo-te-shenjta. Sepse njerezit qe pretendojne se kane per Perendi te tyre lirinë kane shkaterruar planetin tone. Shihni se c'behet me prodhimet gjenetike, me lirine e homoseksualeve dhe me shakterrimin e familjes. Te tilla liri nuk do të ekzistojne kur Sharia (ligji fundamentalist islamik) ta qeverisë botën. Dhe as liria që të shkruajë kush të dojë dhe si të dojë për profetët dhe Perendinë. Liritë e tjera që nuk bien ndesh me vullnetin e Zotit do të lejohen.

" -Atëherë, supozoj se ju jeni dakord qe Selman Rashdi të dënohet me vdekje....

E predikova diçka të tille publikisht dhe më dërguan në gjyq dhe me ndaluan që të predikoj në xhami.

" -Fjala demokraci çfarë do të thotë për ju?

demokracia me menyrën që funskionon sot, përben një blasfemi (fyerje të Zotit). Çfarë demokracie është kjo që i lejon individit me votën e tij të votojë për ligje që lejojnë prostitucionin, duke perçmuar kështu ligjin e Moisiut, të Jezuit dhe të Muhametit. Sigurisht, mund të zgjedhësh njerëz që të të qeverisin më mirë se disa njerëz të tjerë, por vetëm pasi të jenë vendosur ligjet e Perendisë, dhe këta njerëz të zgjedhur do zbatojne këto ligje.

" -Megjithatë shumë janë ata qëe e kanë të vëeshtirë të kuptojnë se si në emër të Zotit i pritet dora dikujt që vjedh ose dënohet me vdekje me goditje me gurë një grua që ka seks jashtëmartesor....

Të tilla denime ekzistojne edhe në fenë kristiane dhe hebraike. Ç'faj kemi ne, se këta njerëz harruan fenë e tyre? Le të marrim p.sh. rastin e atij qe i presin dorën sepse vjedh. Nese e fut në burg një njeri të tillë pikë së pari do të thotë qe nuk i bindesh Zotit që ka zgjedhur një mënyrë tjetër për ndëshkimin e tij. E dyta, duke e futur në burg ndëshkon familjen dhe fëmijët e tij. Sepse, ky njeri mban familjen nga ana ekonomike, fëmijet e tij mbeten jetimë dhe gruaja e tij ka edhe ajo dëshira dhe do fillojë të kërkojë gjetkë që t'i kënaqë ato. Kështu, promovohet imoraliteti, shaktërrimi i familjes dhe kriminaliteti. Pastaj kur burgos dike që vjedh ai do të dalë akoma më hajdut nga burgu, ndërsa kur i pret dorën të gjithë e njohin dhe kështu bëhet një mësim për të gjithë ata që duan të vjedhin. Për më shumë, në burg ai njeri ka mundësi të bëhet homoseksual. Në fund, ky njeri në burg do ushqyer, do shpenzime për gjyqin etj, dhe të gjitha këto duhet t'i paguajë bashkësia. Nuk e di ne se do t'ju lejojne t'i shkruani këto që po ju them. E njejta gje vlen edhe për dënimin me vdekje me goditje me gurë. I njejti dënim ekziston edhe ne Ungjill. Nje mashkull mund të ketë sa femra të dojë dhe nuk shkaktohet ndonje dizekuiliber seksual, ndërsa kur ndodh e anasjellta atehere përhapet degradimi moral dhe sëmundja. Pra ndëshkon dike duke i prerë dorën sepse dora është organi që kreu mekatin, ndërsa adulteri kryhet me të gjitha shqisat prandaj s'mbetet rrugë tjetër veçse zhdukja e këtij personi prej bashkesisë. Në çdo rast feja islame e bën shumë të vështirë këtë dënim sepse duhet të ekzistojnë katër dëshmitarë që të kenë parë aktin seksual. Dhe ky përbën një rast shumë të rrallë.

" -Megjithatë, ekzistojnë shumë myslimanë, ndërmjet të cilëve dhe shumë myslimane intelektualë, që nuk i pranojne aspak keto qe thoni ju...

Ata që nuk zbatojnë ose nuk bien dakort me këto ligje nuk mund të quhen intelektuale por idiotë sepse kujtojnë se janë më të zgjuar se ai që i ka krijuar.

" -Atëherë kur të fitoje Sharia cfare do behet me keta myslimane?

Kur Sharia do fitojë do ketë shumë pak myslimanë të tillë.

" -Një profesor amerikan ka shkruajtur një libër me titullin "Konflikti i qytetërimeve". Ju besoni se është i pashmangshëm konflikti midis Perendimit dhe botës islame?

Amerika pas Bashkimit Sovjetik kërkon të shpik një armik të ri. Dhe e ka gjetur këtë armik te myslimanet e të gjithë botës. Shikoni se kush bombardon. Ne bombardojme Ameriken apo Amerika na bombardon ne? Me pak fjalë, gjendja është e tillë që nuk ka më vlerë as shprehja "sy për sy" por "një sy për njëqind sy". Në rast se Perendimi na le të qetë dhe nuk na shtyp e shfrytëzon më, atëherë nuk do ketë asnjë përleshje. Feja islame është fe paqeje për ata që duan paqen, por fe lufte për ata që duan luftën. Nëse Perendimi do paqe duhet të jetë e drejtë.

" -Si do të reagojnë myslimanet e Europës në rast se SHBA dhe aleatët sulmojnë Irakun?

Nuk e besoj se do te ekzistoje ndonje lloj reagimi përderisa myslimanet janë akoma shume të dobët. Ne myslimanet e Europës sidomos pas 11 shtatorit jemi objekt keqtrajtimi dhe represioni. Nese na trajtojne ashtu siç trajtojnë Palestinezet, pa dyshim do të reagojmë si ata, me sulme kamikaze dhe çdo lloj tjetër mënyre.

" -Disa thonë se prania e myslimanëve në Europë do të krijojë një " islam europian ". Ju si i vlerësoni këto ide?

Myslimanët janë myslimanë. Te jesh mysliman do të thotë t'ja dorëzosh vehten tënde Zotit dhe Ligjit të Tij. Pra, nuk ka nevojë për emra dhe përkufizime të tjera. Mjafton kriteri që e ndan botën në "besimtare" dhe "qafirë". Ky është edhe kriteri i Hyut.